۱) مشکل خود را به دیگران بگویید و از این موضوع خجالت نکشید چرا که یک مسئله کاملاً عادی است.
۲) از دیگران درخواست کنید تا رو به شما، کندتر و با وضوح بیش تر حرف بزنند اما فریاد نکشند.
۳) به صحبت های بیان شده و حالات صورت و ژست های افراد توجه نمایید تا شنیدن کلمات برای تان راحت تر شود.
۴) اجازه دهید تا طرف مقابل تان بداند که سخنانش را متوجه نشده اید و از او بخواهید تا جمله ی خود را دوباره تکرار کند.
۵) در محلی صحبت کنید که نور کافی و سر و صدای زمینه ای کمی داشته باشد.
۶) با وضوح صحبت کنید و به کلام خود سرعت مناسبی بدهید.
۷) در هنگام گفت و گو، دهان خود را نپوشانید و از خوردن و جویدن آدامس بپرهیزید.
۸) از تغییرات حالت صورت برای راهنمایی مفید به شخص استفاده نمایید.
۹) جمله خود را در صورت نیاز تغییر دهید و یا تکرار کنید و حین صحبت با یک سالمند کم شنوا صبور و آرام باشید.
۱۰) سالمند مبتلا به پیرگوشی را در کلیه مباحث شرکت دهید تا احساس انزوا و طرد شدگی به او دست ندهد.
منابع این نوشتار محفوظ است.
سلام. دوست عزیز. ممنون از حضورتان در وبلاگم. ببخشید پیام شما را دیر دریافت کردم. عید را تبریک میگویم. همیشه بهاری باشید و زندگی تان سرشار از زیبایی ها