دوستت دارم ...
پدر و مادر عزیزم!
دنیا را می دهم تا حلقه ی اشکی درون چشمانت نبینم.
تا نفس در جان دارم برای خوشحالی تو می زی ام
تا پس از مرگم حسرت روزهای با تو بودن
و برای تو بودن را نخورم.
"دوستت دارم"
ای عزیزترین لحظه ام
خاطره ...
-----------------------------------------------------------------------------------------------
محبت خالصانه ...
قلب تان را با محبت خالصانه نسبت به تمام افرادی که در کنارتان هستند مشتعل سازید.
حال بیاندیشید ...
آیا پدر و مادران مان شامل این افراد نمی شوند؟!!
آیا آن ها باید از این محبت بی نصیب بمانند؟!!
آیا قلب تان با محبت به آن ها مشتعل تر و قوی تر نخواهد شد؟!!
آیا گفتن "دوستت دارم" ما را گدا می کند یا آنان را پادشاه؟!!
خاطره ...
-----------------------------------------------------------------------------------------------
یاد دارم ...
♥♥♥♥
یاد دارم
در غروبی سرد ِسرد
می گذشت از کوچه ی ما دوره گرد
داد میزد: کهنه قالی می خرم
دسته دوم، جنس عالی می خرم
کاسه و ظرف سفالی می خرم
گر نداری! کوزه خالی می خرم.
اشک در چشمان بابا حلقه بست
عاقبت آهی کشید، بغضش شکست.
اول ماه است و نان در سفره نیست
ای خدا شکرت ولی این زندگیست؟!
بوی نان تازه هوشش برده بود
اتفاقاً مادرم هم روزه بود.
خواهرم بی روسری بیرون دوید
و گفت:
آقا سفره خالی می خرید؟!
♥♥♥♥
-----------------------------------------------------------------------------------------------
سال نو مبارک ...
دوازده ماه گذشت ...
بعضی ها دلشون شکست ...
خیلی ها دل شکوندن ...
بعضی ها عاشق شدن ...
و خیلی ها تنها ...
بعضی ها از بینمون رفتن ...
خیلی ها در بینمون اومدن ...
گریه کردیم و خندیدیم ...
زندگی برخلاف آرزوهامون گذشت ...
سال نو مبارک ...
سال ٩۲ کم کم داره تموم میشه،
یادت باشه ...
زندگی کوتاهه
صادقانه عاشق باش
بدون کنترل بخند
اینو به کسانی که دوستشون داری
و نمی خوای در سال ٩٣ از دستشون بدی
بگو ...
با خوبی ها و بدی ها،
هر آنچه که بود؛
صفحه ای دگر از دفتر روزگار ورق خورد.
برگ دیگری از درخت زمان بر زمین افتاد،
سالی دیگر گذشت،
روزهایتان بهاری
و بهارتان جاودانه باد ...
دعا می کنم ...
زیر این سقف بلند،
روی دامان زمین،
هر کجا خسته شدی،
یا که پر غصه شدی،
دستی از غیب به دادت برسد.
زیباست که آن، دست خدا باشد و بس.
سین سرکه؛
سین سمنو؛
سین سنجد؛
سین سبزه؛
سین سکه؛
سین سیبـــ؛
سین سماق؛
سین سعادت؛
سین سلامتی؛
سین سرسبزی؛
سین سرافرازی؛
سین سعی و تلاش؛
سین سرخ گل هستی؛
و ...
همه ی سین های دنیا با کلی عشق و محبت تقدیم به شما.
نوروز مبارک.
خاطره-----------------------------------------------------------------------------------------------
خط آخر دفتر سال ١٣٩۲
این خط آخر دفتر سال ١٣٩۲ من می باشد؛
لطفاً یک جمله ی یادگاری برایم بنویسید.
*پاسخ دوستان عزیزم*
♥ نویسنده: Mahshid Minagar
سایتhttp://www.m.minagar.mahtarin.com
چهارشنبه ۲۸ اسفند ١٣٩۲ @ ۲۰:۴٧
دنیا را برای تان شاد شاد و شادی را برای تان دنیا دنیا آرزومندم هر روزتان نوروز.
♥ نویسنده: حمید باستانی
سایت http://hamidbastani.blogfa.com
جمعه ١ فروردین ١٣٩٣ @ ١۰:۵٩
سلام دوست عزیز. سال نو بر شما مبارک ...
♥ نویسنده: مریم
سایت http://banooyeordibehesht.loxblog.com
پنج‌شنبه ١۴ فروردین ١٣٩٣@ ٣٩:١۰
هیچگاه دلت را به روزگار مسپارکه
دریایی از نا امیدی هست،
دلت
را به خدا بسپار که دریایی از امید است...
♥ نویسنده: تکناز
سایت http://taknaz.ir
پنج‌شنبه ١۴ فروردین ١٣٩٣ @ ۲۰:۴٧
هرگز برای عاشق شدن، به دنبال باران و بهار و بابونه نباش.
گاهی در انتهای خارهای یک کاکتوس به غنچه ای می رسی که ماه را بر لبانت می نشاند ...
♥ نویسنده: مدیون رقیه العبد
سایت http://mylovelymom.mihanblog.com
جمعه ١۵ فروردین ١٣٩٣ @ ١۲:۰۲
من زاده شدم به عشق مادر
پرورده
شدم به عشق مادر
در
دامن او شدم چنین نور
پیوسته
شدم به عشق مادر
بوی
تن او بهار هر فصل
بشکفته
شدم به عشق مادر
تعلیم
نمودیم بیاموز
وارسته
شدم به عشق مادر
از
رنج زمان عبور دادی
نی
خسته شدم به عشق مادر
آموخت
مرا صبور باشم
دل
بسته شدم به عشق مادر
هر
ملک به زیر پای مادر
گل
دسته شدم به عشق مادر
چون
داد مرا ز شیره جان
لب
بسته شدم به عشق مادر
در
ساحل قلب بی کرانش
وابسته
شدم به عشق مادر
او
رفت و سکوت من فرو ریخت
♥ نویسنده: اجتماعی
سایت http://iraneman1354.blogfa.com
شنبه ١۶ فروردین ١٣٩٣ @ ۰٩:٣١
یک همیشه یک است. شاید در تمام عمرش نتواند بیشتر از یک عدد باشد
اما بعضی اوقات می تواند خیلی باشد.
یک
نگاه. یک سرنوشت.
یک
خاطره.
یک
دوست.
♥ نویسنده: بانوی کوچک
سایت http://banooyekoochak.loxblog.com
شنبه ١۶ فروردین ١٣٩٣ @ ١۸:۰٩
در آخر سال ٩۲ کاش می نوشتم
که
همه چیز در پایان سال تمام میشد
همه
غم ها.همه دردها.همه ساده گی ها.همه دوست داشتن ها.همه اعتمادها.همه دروغ ها...
اما
دریغ ...
از
اینکه سال جدید دوباره همه دردها.غم ها. دروغ ها. بی اعتمادی ها
همه
و همه هست
و
سال های سال هم که سال تمام و شروع شود ادامه دار.
افسوس ....
-----------------------------------------------------------------------------------------------
پدر! روزت مبارک ...برای تو پدر!
پدر!
آغـوشت ... گرم ترین جای گاه عشق
حضورت ... امن تـریـن مأمن ما
بـویــت ... بـوی آواز نـسیـم ها
فریادت ... غرش زیبای دریاها
دستانت ... بی انتهـای آرام
زیباییت ... آرامش قلـب ما
بزرگیت ... سایـبان بخشش
بدان!
آن گونه زیسته ام که تو خواستی
آن گونه رفتار کرده ام که تو خواستی
رفتارم نمایانگر عشق تو است به من
ببین!
آغوشـم ... گـرم ترین احساس با تو بودن
حضورم ... پر شورترین لحظه با تو بودن
بــویـم ... آواز خوش نسیم تو
فـریادم ... دریایی بودن تو
دستانم ... آرامـش دســتـان تو
بزرگیم ... هدیه بخشش تو
دوستت دارم
تا ابد ...
حتی اگر مردم بگویند: نیستی و حقیقت نداری
من می گویم، هستی ...
در کنارم هستی ...
و تنها من هستم که تو را می بینم
به پاس پـدر بـودنـت
تو هم مرا ببین
به پاس خاطره بودنم
دخترت خاطره
روزت مبارکاز تولد تا مرگ ...
خدا روزی که دنیا را نهاده به هر کس هر چه لایق بوده داده،
به بلبل ناله ی مستانه، به طاووس جعبه ی شاهانه، به جغد در خرابه لانه
به شیر هم قدرت مردانه
اما ... اما به ما ...
پس این گونه می گوییم
به نام خالق ...
خالق سرشت انسان،
آن که گِل وجودمان را با خاکی سرشت و از روح خود در آن دمید؛
آنگاه که چشم گشودم چیزی جز عشق مادری و شور پدری ندیدم
آنگاه که با تمام وجودم عطر و حضور خدایم را حس نمودم
آن زمان که با محبت و توجه ی آن سه، رشد نمودم
و با عشق با اطرافیان اُنس گرفتم
و اینک که خود یک مادر شدم و بیش از پیش قدر والدینم را می دانم
زمانی که فرزند خود را نیز
در وجود کوچکم حس نمودم
آنگاه که به دنیا آمدن فرزند عزیزم را
با عشقی وصف ناپذیر و با دیدگانی باز تجربه کردم
تمام برگه های زندگی ام را به خاطر آسوده بودن ِ
مادر، پدر، همسر و
فرزندم
ورق زدم.
یقین دارم ...
مهربانی را گر قیمت کنیم
من یقین دارم
به ما هم می رسد. آدمی
گر ایستد بر بام عشق، دست هایش تا خدا هم می رسد.
اینجا دریای "دل" است؛ صدای مرا از عمق "قلبم" می شنوید.
این یک "احساس پاک" است که می گوید
ای کسانی که دوستتان دارم
مرورتان می کنم
تا خاموشی ام نشان فراموشیم نباشد ...
فراموشی در مرامم نیست.
زندگی
همیشه بهار نیست گاهی ابر خزان بر آن سایه می افکند
و دست روزگار، با وفاترین یاران و دوستان را از هم جدا می سازد
ای عزیز! اگر روزی مرا ندیدی، خاطرات گذشته ام را به یاد آر
و اگر وجودم در دنیا نبود برای تسلیت آخرتم
قطره ای اشک بریز ...
خاطره ...
-----------------------------------------------------------------------------------------------
چگونه می توانم فراموشت کنم؟!! تو که ...
از زمانی که چشم به جهان گشودم تا اکنون فقط تو را دیدم، فقط با تو خندیدم، فقط با تو گریه کردم؛
همیشه تو بودی و هستی و خواهی بود؛
تو که با مرور گذشته و کودکی ام در جلوی چشمانم پدیدار می شوی؛
تو که شب ها بیداری کشیدی تا به آرامی چشم بر هم بگذارم؛
تو که هر شب مرا در آغوشت گرفتی و برایم لالایی خواندی تا خوابم ببرد؛
تو که به بلند شدن، راه رفتن، حرف زدن و ... تشویقم کردی؛
تو که هیچ گاه از بوسیدن، در آغوش کشیدن و خنداندنم دریغ نکردی؛
تو که حتی حاضری از جانت بگذری تا دست من خدشه ای بر ندارد؛
تو که اگر روزی مرا نبینی در دلت چه ها که نمی گذرد؛
تو که ...
پس خودت بگو! ای عزیزتر از جانم! چگونه می توانم رهایت کنم؟!!!!
چگونه می توانم فراموشت کنم؟!!!! چگونه می توانم از تو دست بردارم؟!!!!
هرگز ... هرگز چنین نخواهم کرد زیرا تو تمام وجود و زندگی منی
و من بی تو هیچ ...
تقدیم به همه ی ♥ پدران و مادران ♥ دنیا
سپیده
عزیزترین دوستم
-----------------------------------------------------------------------------------------------
و بعد از رفتنت ...
عشق ورزیدن را از کویر بیاموز که دریا بودنش را به خورشید بخشید.
...
و بعد از رفتنت ...
شبی از پشت یک تنهایی ِغم ناک و بارانی، تو را با لهجه گل های نیلوفر صدا کردم، تمام شب برای با طراوت ماندن باغ قشنگ آرزوهایت دعا کردم پس از یک جستجوی نقره ای در کوچه های آبی احساس، تو را از بین گل هایی که در تنهاییم روئیده اند، با حسرت جدا کردم و تو در پاسخ آبی ترین موج تمنای دلم، گفتی دلم حیران و سرگردان چشمانی است رؤیایی و من تنها برای دیدن زیبای آن چشم، تو را در دشتی از تنهایی و حسرت رها کردم. همین بود آخرین حرفت، و من بعد از عبور تلخ و غمگینت، حریم چشم هایت را به روی اشکی از جنس غروب ساکت و نارنجی خورشید وا کردم، نمی دانم چرا رفتی؟! نمی دانم چرا؟! شاید خطا کردم و تو بی آن که فکر غربـت چشمان من باشی نمی دانم کجا؟!، تاکی؟!، برای چه؟! ... ولی رفتی و بعد از رفتنت باران چه معصومانه می بارید و بعد از رفتنت یک قلب دریایی ترک برداشت، و بعد از رفـتنت رسم نوازش در غمی خاکستری گم شد، و گنجشکی که هر روز از کنار پنجره با مهربانی دانه بر می داشت تمام بال هایش غرق در اندوه ِغربت شد. و بعد از رفتن تو، آسمان ِ چشم هایت جنس باران بود و بعد از رفتنت انگار کسی حس کرد من بی تو تمام هستی ام از دست خواهد رفت، کسی حس کرد من بی تو هزاران بار در هر لحظه خواهم مُرد و بعد از رفتنت دریاچه بغضی کرد، کسی نفهمید، تو نام مرا از یاد خواهی برد و من با آن که می دانم تو هرگز یاد من را با عبور خود نخواهی برد، هنوز آشفته ی چشمان توام. برگرد و ببین که سرنوشت صبر من چه خواهد شد ... و بعد از رفتنت همان طوفان وَهم و پرسش و تردید کسی از پشت قاب پنجره آرام و زیبا گفت تو هم در پاسخ این بی وفایی ها بگو در راه عشق و انتخاب آن خطا کردم و من در حالتی ما بین اشک و حسرت و احساس کنار انتظاری که بدون پاسخ و سرد است و من در اوج پاییزی ترین ویرانی یک دل میان غصه ای از جنس بغض کوچک یک ابر نمی دانم چرا؟! شاید به رسم عادت پروانگی مان باز برای شادی و خوش بختی باغ قشنگ آرزوهایت ...
دعا کردم
پدر عزیزم هیچ گاه فراموشت نخواهم کرد ...
بدرود